Introductie
Wat jaren geleden begonnen is als een stukkie blik dat van a naar b moest rijden is uitgelopen op een fikse hobby. Ik had nooit gedacht dat oude Mazda’s zo leuk konden zijn en zeg nou zelf, wanneer je aan Oldtimers denkt dan spring je niet meteen naar het merk Mazda. Mazda’s worden gezien als een betrouwbare en degelijke gezinsauto met een schitterende topper ertussen. In Europa zijn andere merken aan de orde, liever iets wat niets kost en dan heb je een paar jaar verder ook nog steeds niets.
Toen ik 15 jaar geleden mij een beetje liet meeslepen ontdekte ik pas dat die oude Mazda’s eigenlijk helemaal nog niet zo gek waren. Er zat veel op, ze hadden een prachtig gezicht, een echt eigentijds beeld en de auto’s hebben karakter. Het begint zelfs een rage te worden, de oude 1000tjes, de 1300tjes, de 1500. Geweldig!!
Heren, verenigt U
Hoewel de MazdaClassics niets met de oude Hadi-Mazdaclub van doen heeft ben ik wel dankbaar dat die club heeft bestaan. Het is altijd goed een club of vereniging ergens van te hebben waar gelijkgestemden elkaar kunnen ontmoeten om kennis uit te wisselen. Zo blijft niet alleen de interesse bestaan maar ook het model, het object.
Alles verandert, zo ook het tijdbeeld, zo ook het model. Mazda ontwikkelde de auto en ging prima mee in het tijdbeeld tot zelfs zo ver dat ze in 1987-1994 mede het tijdbeeld bepaalde. Nieuwe modellen kwamen, de oudere modellen met achterwielaandrijving slonken, verdwenen en groepen splitsten en zo vond langzaam aan de oude formule zijn einde. De Hadi-Mazdaclub hield op te bestaan en langzaam aan verdwenen ook de oude Mazda’s uit het straatbeeld. Daar pakte MazdaClassics het op met als toegevoegde waarde dat ook zeldzame modernere Mazda’s werden toegevoegd. (bijv. Eunos Cosmo, Capella, Familia en auto’s met 4 wheel steering)
Omdat ik als voorzitter van de Mazda 626 club een oudje uit 1981 trof vond ik het eigenlijk best wel leuk. Na verloop van tijd ontstond er een kleine collectie want ik wilde meer en meer weten over Mazda, zo boeiend. Mazda heeft, volgens mij, als geen ander merk, vele bijzondere mogelijkheden gehad. Vroeger kon je kiezen of je de auto met de sportieve rotatiemotor wilde of de conventionele 4 cilinder. De 616 of RX-2, de 818 of RX-3, de 929 of RX-4, de 121 of RX-5 en natuurlijk de auto die alleen maar met rotatiemotor leverbaar was, de wereldberoemde RX-7, Mazda’s sportauto bij uitstek.
Toen al, in de jaren 70 kende Mazda al leuke opties die op de Europese wagens ver te zoeken waren. Wat dacht je van “kofferbak van binnen, bij de chauffeur, openen of een “defroster”, de voorruitontdooier. Tandje extra op de kachel, toch wel leuk. Of een standaard 5-bak op de 121 of de RX-5. Verder terug in de tijd waren er de Mazda 1000 en 1300 en de 1500, een Bertone ontwerp voor Mazda die overigens als twee druppels water leek op de Lancia Fulvia.
Liefhebbers van Mazda zijn wel échte liefhebbers bij uitstek. Zo vernam ik zelfs dat er onder ons zijn die naar het buitenland gingen om een wrak van jewelste te kopen, daar de deur uit te drukken en deze te laten reviseren om hun eigen auto weer compleet en in goede orde te krijgen. Mensen, dat is toch schitterend!
Zoals ik al schreef, het tijdbeeld veranderde en ook Mazda bleef vooruitstrevend, zoekend naar nieuwe technieken en begin jaren 80 gooide men het roer finaal om. De oudjes gingen met pensioen en daar stonden de nieuwe 323, de 626 en de gefacelifte 929 bij de dealer. DX, SDX, alles wat maar elektrisch kon worden gemaakt werd elektrisch uitgevoerd. De SDX van de 626 had toen al elektrische ramen, geen deurstijlen, elektrische spiegels, achterramen, tussenraampjes konden elektrisch open enz… Het barste van de leuke gadges op deze auto’s.
Dat is nu net de reden waarom ik deze bijeenkomsten organiseer. Op een gegeven moment kom je in aanraking met al die auto’s en wat blijkt, je mist die leuke geintjes gewoon in de huidige auto’s. Die zijn misschien wel superieur maar spannend? Nee, echt niet. Leuk als alles vanzelf gaat, leuk als er al die hightech-systemen op zitten maar het echte autorijden dan, trappen, stampen in z’n 2de versnelling, die pook hierheen trekken en los, daar ga je, in een auto waar je alles zelf moet doen. Het contact met de weg? Die is weer terug. De vormen, de rondingen die de natuur voortbrengen staan weer voor de deur, het design? We hebben een oldtimer. We hebben een echte Mazda, we hebben iets bijzonders!
Ik hoop met deze site en deze bijeenkomsten de Mazda Klassieker, de Mazda Oldtimer, weer onder de aandacht te brengen. Er zijn er niet veel meer en het zou heel jammer zijn wanneer dit kleine beetje ook nog zou verdwijnen. Nog fijner is het wanneer je lid wilt worden bij onze club zodat we ook leuke evenementen kunnen organiseren. Ik doe dit nu al meer dan 10 jaar en het is nog altijd even spannend, even leuk. Zie je graag bij een van onze meetings of laat je eens een keertje uitnodigen. Schrijf naar info@mazdaclassics.nl.
Met vriendelijke groet,
Hans Peters.